Twee weken geleden kwam ik terug naar Nederland van een korte vakantie in Brazilië. De planning was om iets langer dan twee weken te blijven, maar door een paar ongelukkige omstandigheden werden dat drie weken. Daarover later meer, want laten we bij het begin beginnen. Een vriend van de middelbare school studeert voor een halfjaar in Rio de Janeiro, en ik dacht, ik zoek hem daar op! Een goede, waarschijnlijk eenmalige, mogelijkheid om Rio te bezoeken met een gegarandeerde slaapplek en iemand die wegwijs is in de buurt. Bovendien was ik al een tijdje niet op vakantie geweest, en de koude wintermaanden begonnen zo langzamerhand hun tol te eisen. Zodoende maakte ik dus mijn eerste reis buiten Europa, en Zuid-Amerika is dus het tweede continent geworden waar ik geweest ben.
Gevaar is makkelijk te vermijden
Je ziet bijzonder vaak op het nieuws dat er schietpartijen en andere hele nare situaties zijn in de steden van Brazilië. Nu is dat wel waar, want de moordcijfers liegen er niet om. Maar liefst 37 op de 100.000 inwoners van Rio de Janeiro vind het einde van hun leven aan de hand van een ander. Dit tegenover de 2,3 per 100.000 in Amsterdam. Toch zijn de schrikwekkende cijfers van Rio niet heel relevant voor de toerist. Verreweg het grootste gedeelte van deze geweldplegingen vindt plaats in wijken waar je als toerist niet komt. Zolang jij het houdt bij de Zona Sul, het zuiden van Rio, dan heb je helemaal niets te vrezen. Uiteraard zijn er zakkenrollers en oplichters, maar dat is niet anders dan in Amsterdam. Gewoon goed opletten dus en er is niets aan de hand.
Prachtige omgeving
Om te beginnen is het wereldberoemde beeld, Cristo Redentor, sowieso al een uniek uitzicht, maar het daaromheen liggende Tijuca National Park biedt nog meer prachtige uitzichtpunten. Ook is de berg waar het Jezusbeeld op staat niet de enige beroemde berg in Rio. Pão de Açúcar, oftewel Sugarloaf Mountain, biedt juist een prachtig uitzicht op de stad én het beeld. Met een enigszins gevaarlijk ritje op de motor in de favela Vidigal, vanwege de steile wegen, kan je ook de voet van de wandeltocht naar de top van Dois Irmaos bereiken. Ongeveer veertig minuten omhoog lopen en je hebt een ontzettend rustige plek waar je ook een prachtig uitzicht hebt over de stad. Kortom, heel Rio is omringd met mooie plekken.
En op de terugweg…
Heb ik mijn vlucht gemist. Een dag eerder waren we voor het laatst naar een pub gegaan in Lapa, het modern culturele centrum van Rio, om eens goed afscheid te nemen. Helaas heb ik daardoor geen goede nachtrust gehad en ben ik in de ochtend mijn paspoort vergeten… Hoe dom kan je zijn! Mijn vlucht kon ik al niet meer halen, en ik heb drie dagen in een hotel moeten wachten totdat ik een andere vlucht kon boeken. Gelukkig had ik wel een powerbank en bijbehorende USB-kabel bij me, anders had ik mij doodverveeld in dat hotel.